Zimowy z założenia Rajd KiP w tym roku gościł uczestników wiosenną aurą. Sielanki jednak nie było, bo trasa była wymagająca dla nawigatorów, kierowców i samochodów. Do tego był to rajd architektonicznych i urbanistycznych kontrastów. Czyli wszystko było tak jak trzeba.
Czekałem na ten rajd od ponad miesiąca. Czekałem, bo lubię luźny charakter rajdów KiP. Był też jeszcze jeden ważny powód. W końcu mam czym jeździć! Rajd Podróżnika był naszym pierwszym wspólnym występem. Była to więc okazja do ostatecznej weryfikacji kondycji kupionego miesiąc wcześniej wozu oraz do odświeżenia sobie formuły rajdu nawigacyjnego.
W tym roku ekipa Klasyków i Plastików aktywizuje do nawigacji i turystyki samochodowej także właścicieli młodszych samochodów. W piękny czerwcowy weekend zebrali śmiałków nad Bzurę, gdzie wysokie trawy głaskały podwozia niestrudzonych Gratów, a gorące słońce wygrzewało blachy i plastiki.
II Raj na Żółtych Papierach – Spodziewajcie się niespodziewanego. Faktycznie nie spodziewałem się dobrego miejsca na koniec, kilku głębokich dziur i niezłego tempa naszej załogi. Czas na podsumowanie Zimowej Ligii KiP.
III Rajd Ślady na Szosie przypomniał mi o dwóch rzeczach. Po pierwsze fajnie jest czasami wsiąść do samochodu i po prostu sobie pojeździć tu i tam. Po drugie… Mam problem z dogadaniem się z KiPowym itinererem i trzeba coś z tym zrobić…
Kiedyś uważałem, że rajdy nawigacyjne to głównie pretekst do pojeżdżenia sobie starym i dziwnym autem. Potem jednak zrozumiałem, że to nie jedyny aspekt tej zabawy. Ale dopiero możliwość startu współczesnym autem upewniła mnie w tym, że to nie rocznik wozu jest najważniejszy w tej zabawie.
